Me

1

Licht vangen
en
vervolgens
weer los laten
dat is de kunst

Me

Zaklantaarn

Heerlijk was het altijd, spelen met de zaklantaarn. Door en onder het laken van je bed,op de zolder en door spinrag, in kelders, of op je eigen gezicht om de ander aan het schrikken te maken.
De wereld verkennen en naar je hand zetten, je bent heerser over de schaduwen, soms echter hebben de schaduwen hun eigen wil en halen je in, vervormen en maken je bang. Die voortdurende opwinding, wat kom ik tegen, wat duikt er op in mijn straal.
En zoals altijd is er het moment dat de batterij het begeeft, het schijnsel verflauwt. Daar sta je dan in het donker. Een flinke klap op de lamp en hij doet het weer even, net genoeg om de uitgang aan het licht te brengen.

Dijk bouwen

Anders maar net zo hemels was het bouwen van dijken, in uiterwaarden,bouwputten en beekjes . Zo hoog en zo sterk mogelijk van alles wat er maar voorhanden is, stenen, zand, kluiten, boomstammen.
Dat alles om uiteindelijk nat, vies en uitgeput, de dam zelf door te steken. Te opgewonden om af te wachten tot het water zelf voor een doorbraak zorgt. Gulpend komt de vloed door de dam, baant zich gewelddadig een nieuwe weg, alles meesleurend wat ik uit alle macht heb aangesleept. Een nieuw landschap heeft zich gevormd, maar niet voor lang. Nog snel, voor de zon helemaal onder is moet het nog wel een keer lukken, maar dan moet de dam nog net iets hoger en sterker.

Zus

Toen we nog als groot gezin bij elkaar in één huis woonden, werden we soms opgeschrikt doordat het licht opeens een paar keer snel achter elkaar aan en uit ging.”Grapje van de bakker” riep mijn zusje dan met een grote grijns en liet de lichtschakelaar weer met rust.
Ze deed het ‚t liefst als er meer mensen waren. Niemand zag er de lol van in, vervelend was het niet maar we snapten de grap ervan gewoonweg niet. En wat had die „bakker” er mee te maken?
Vaak had zij de grootste lol, soms was het gewoon uit verveling of als een poging om kortsluiting te maken zodat de wereld er vervolgens net even anders uit zou zien.

Stoeien en spelen met elementen,de dingen in een ander licht zetten, ik doe het nog steeds maar nu met een stekker eraan.